قوی‌ترین آمپول‌ کمر درد کدام است؟ تریامسینولون، بتامتازون یا…؟

تزریق آمپول جهت درد کمر

آمپول‌ها یکی از درمان‌های پزشکی برای کمر درد هستند که به دلیل تأثیر سریع‌تر نسبت به قرص‌ها، برای بهبود فوری کمر درد استفاده می‌شوند. انواع آمپول‌های کمر درد وجود دارند که مکانیسم تأثیر آن‌ها متفاوت است و شامل داروهای ضدالتهاب، شل‌کننده‌ی عضلات و آمپول‌های تقویت‌کننده هستند. انواع آمپول‌ها با توجه‌ به علت ایجاد کمر درد و وضعیت هر بیمار تجویز می‌شوند و انتخاب بهترین نوع آن‌ها تنها پس از بررسی و تشخیص دقیق علت ایجاد کمر درد ممکن است. بسیاری از آمپول‌های کمر درد درمان قطعی برای بیماری ایجادکننده‌ی کمر درد نیستند و تنها برای رفع موقتی درد ناشی از بیماری زمینه‌ای استفاده می‌شوند، بنابراین توصیه می‌شود تا در صورت بروز کمر درد، ابتدا به پزشک متخصص مراجعه کنید تا علت اصلی ایجاد کمر دردتان مشخص شود و از مصرف خودسرانه‌ی آمپول‌ها خودداری کنید.

بهترین آمپول برای کمر درد چیست؟

انواع آمپول برای کمر درد وجود دارند که در اولین قدم، بر اساس علت زمینه‌ای ایجاد کمر درد و شدت درد تجویز می‌شوند. اما ممکن است یک آمپول یکسان در بیماران مختلف نتایج متفاوتی ایجاد کند. بنابراین، انتخاب بهترین آمپول کمر درد به نیازهای ویژه‌ی هر بیمار بستگی دارد. به‌طور کلی پرتجویز‌ترین آمپول‌ها برای کمر درد شامل آمپول‌های ضدالتهاب، شل‌کننده‌ی عضلات و آمپول‌های تقویتی هستند.

متیل پردنیزولون

کلاس دارو
کورتیکواستروئید
قدرت تأثیرگذاری (از ۱ تا ۱۰)
۸
مدت تأثیرگذاری
۲ روز تا ۲ هفته

مدت تأثیرگذاری هر نوع آمپول بستگی به دوز تزریقی و شرایط بیمار دارد و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. همچنین، نمره‌ی مربوط به قدرت تأثیرگذاری داروها نسبی است و بر اساس شرایط بیماران ممکن است اثرگذاری یک آمپول نسبت به آمپول دیگر کمتر یا بیشتر از اعداد جدول باشد، بنابراین اطلاعات مندرج در جدول مربوط به هر دارو را قطعی در نظر نگیرید، زیرا ممکن است افراد مختلف تجربیات متفاوتی از یک نوع آمپول مشخص داشته باشند.

متیل پردنیزولون نوعی کورتیکواستروئید است که برای التهاب کمر تجویز می‌شود. این دارو  پس از تزریق منجر به سرکوب سیستم ایمنی، کاهش التهاب و در نتیجه کاهش کمر درد می‌شود. متیل پردنیزولون از داروهای ضدالتهاب قوی است که تاثیر آن کمی ضعیف‌تر از دگزامتازون است اما ماندگاری تأثیر آن بیشتر از دگزامتازون طول می‌کشد و ممکن است تأثیر آن در کاهش کمر درد بین ۲ روز تا ۲ هفته دوام داشته باشد.

متیل پردنیزولون به دلیل قدرت بالای سرکوب التهاب، برای کمردردهای شدید و حاد تجویز می‌شود. کمردرد حاد به‌صورت ناگهانی شروع می‌شود و مدت کوتاهی، در حد چند روز تا چند هفته، دوام دارد. درصورتی‌که بیمار برای مدت طولانی (چند ماه) کمردرد داشته باشد، معمولاً آمپول‌های دیگری به‌جز متیل پردنیزولون تجویز می‌شوند. از متیل پردنیزولون برای بیماران مبتلا به دیسک کمر، آرتروز ستون فقرات و درد ریشه‌های عصبی استفاده می‌شود.

دگزامتازون

کلاس دارو
کورتیکواستروئید
قدرت تأثیرگذاری (از ۱ تا ۱۰)
۹
مدت تأثیرگذاری
۲ تا ۳ روز

دگزامتازون نیز نوعی کورتیکواستروئید بوده و تأثیر ضدالتهابی دارد. دگزامتازون نسبت به متیل پردنیزولون قوی‌تر است و به همین دلیل برای التهاب‌های حاد مناسب‌تر است، اما به دلیل عوارضی مانند ایجاد پوکی‌استخوان، اغلب برای دردهای شدید و اورژانسی تجویز می‌شود. همچنین تأثیرگذاری دگزامتازون نسبت به متیل پردنیزولون سریع‌تر بوده اما ماندگاری آن به نسبت کمتر است.

درصورتی‌که کمردرد در اثر التهاب ایجاد شده باشد و داروهای ضدالتهاب دیگر تأثیرگذاری مناسبی نداشته باشند، از دگزامتازون استفاده می‌شود. دگزامتازون به دلیل عوارض جانبی خود برای مصرف طولانی‌مدت تجویز نمی‌شود و برای بهبود سریع‌تر درد در کوتاه‌مدت مناسب است. دگزامتازون معمولاً برای بیماران مبتلا به کمردردهای التهابی پیچیده، تنگی کانال نخاعی و بیرون‌زدگی دیسک کمر که درد شدیدی را تجربه می‌کنند تجویز می‌شود.

بتامتازون

کلاس دارو
کورتیکواستروئید
قدرت تأثیرگذاری (از ۱ تا ۱۰)
۷
مدت تأثیرگذاری
تا ۱ هفته

بتامتازون نیز جزو داروهای ضدالتهاب کورتیکواستروئیدی است که نسبت به دگزامتازون و متیل پردنیزولون قدرت کمتری دارد، اما تأثیرات آن طولانی‌تر است. بتامتازون به دلیل قدرت کمتر، عوارض کمتری نیز نسبت به دگزامتازون و متیل پردنیزولون دارد و جزو داروهای رایج برای کمر درد محسوب می‌شود. تأثیرات ضدالتهابی آمپول بتامتازون چند ساعت پس از تزریق نمایان شده و معمولاً تا یک هفته ماندگاری دارد.

درصورتی‌که التهاب خفیف تا متوسط تاندون‌ها، عضلات یا مفاصل کمر باعث ایجاد کمردرد شده باشد، بتامتازون نسبت به دگزامتازون و متیل پردنیزولون ارجحیت دارد. همچنین به دلیل عوارض کمتر بتامتازون، از این دارو برای کمردردهای مزمن که نیاز به مصرف طولانی‌مدت دارو دارند استفاده می‌شود. بتامتازون معمولاً برای آرتروز ستون فقرات، روماتیسم مفصلی ستون فقرات و بیرون‌زدگی مزمن دیسک کمر تجویز می‌شود.

تریامسینولون

کلاس دارو
کورتیکواستروئید
قدرت تأثیرگذاری (از ۱ تا ۱۰)
۷
مدت تأثیرگذاری
تا ۳ هفته

تریامسینولون نیز داروی ضدالتهاب کورتیکواستروئیدی است که نسبت به بتامتازون کمی ضعیف‌تر است، اما ماندگاری اثر آن کمی طولانی‌تر است. تأثیر تریامسینولون چند ساعت پس از تزریق شروع شده و تا ۳ هفته ممکن است ماندگاری داشته باشد. این مسئله باعث می‌شود تا نسبت به بتامتازون تعداد دوز کمتری به بیمار تزریق شود.

تریامسینولون برای کمردردهای خفیف تا متوسط مناسب‌تر است. همچنین به دلیل تأثیر طولانی‌مدت آن، برای بیمارانی مناسب‌تر است که کمردرد مزمن داشته و نیاز به مصرف دوزهای منظم و طولانی‌مدت داروی ضدالتهاب دارند. از این آمپول معمولاً در کنار روش‌های درمانی دیگر مانند فیزیوتراپی استفاده می‌شود. همچنین در صورت نیاز به تزریق داخل مفصلی، تریامسینولون یکی از بهترین گزینه‌ها به شمار می‌رود. از این دارو برای بهبود کمردردهای ناشی از التهاب تاندون‌ها، التهاب مفاصل ستون فقرات و آرتروز ستون فقرات استفاده می‌شود.

تتراکوزاکتاید (سیناکران)

کلاس دارو
کورتیکواستروئید
قدرت تأثیرگذاری (از ۱ تا ۱۰)
۶
مدت تأثیرگذاری
دو تا سه روز

تتراکوزاکتاید دارویی است که با نام سیناکران نیز در ایران تولید می‌شود. تتراکوزاکتاید پس از تزریق با تحریک غدد فوق‌کلیوی موجب ترشح هورمون کورتیزول می‌شود. این هورمون خاصیت ضدالتهابی داشته و می‌تواند منجر به بهبود کمر درد ناشی از التهاب شود، بنابراین تتراکوزاکتاید نیز با سرکوب التهاب باعث بهبود کمر درد می‌شود، اما روش تأثیر آن با داروهای ضدالتهاب کورتیکواستروئیدی متفاوت است. تتراکوزاکتاید نسبت به سایر داروهای ضدالتهاب کورتیکواستروئیدی ضعیف‌تر بوده و تأثیر آن ۲ تا ۳ روز ماندگاری دارد.

تتراکوزاکتاید معمولاً برای بیمارانی تجویز می‌شود که غدد فوق‌کلیوی آن‌ها به‌طور مناسب تحریک نشده و هورمون‌های ضدالتهاب کمی تولید می‌کنند. علاوه بر این، تتراکوزاکتاید برای افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی ستون فقرات و تشخیص ناکارآمدی غدد فوق‌کلیوی نیز به کار می‌رود که می‌تواند یکی از دلایل التهاب و کمردرد باشد.

متوکاربامول

کلاس دارو
شل‌کننده‌ی عضلانی
قدرت تأثیرگذاری (از ۱ تا ۱۰)
۵
مدت تأثیرگذاری
۴ تا ۶ ساعت

متوکاربامول داروی شل‌کننده‌ی عضلات است که با تأثیر بر سیستم عصبی مرکزی و مسدودکردن پیام‌های عصبی باعث شل‌شدن عضلات و کاهش احساس درد می‌شود، بنابراین درصورتی‌که علت کمر درد، اسپاسم عضلانی باشد استفاده از متوکاربامول می‌تواند باعث بهبود آن شود. این دارو معمولاً در کنار اقدامات درمانی دیگر مانند فیزیوتراپی و سایر داروها استفاده می‌شود.

متوکاربامول برای دردهای حاد اسکلتی – عضلانی به کار می‌رود. کشیدگی، رگ‌به‌رگ شدن عضلات، دیسک کمر یا جراحی ممکن است باعث گرفتگی عضلات و کمردرد شوند. متوکاربامول با رفع گرفتگی عضلات منجر به بهبود سریع و موقتی کمردرد می‌شود. این دارو برای گرفتگی عضلات که به دلیل فشار بر عصب ایجاد می‌شود بی‌تأثیر است.

دیکلوفناک

کلاس دارو
ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID)
قدرت تأثیرگذاری (از ۱ تا ۱۰)
۶
مدت تأثیرگذاری
چند ساعت تا ۲ روز

دیکلوفناک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که برای کاهش التهاب و درد تجویز می‌شود، اما از نظر نحوه‌ی عملکرد با داروهای ضدالتهاب کورتیکواستروئیدی متفاوت است. این دارو با مختل کردن فعالیت برخی آنزیم‌های التهابی باعث کاهش کمر درد می‌شود. دیکلوفناک قدرت ضدالتهابی متوسطی دارد و تأثیر آن چند ساعت تا چند روز باقی می‌ماند. دیکلوفناک به دلیل قدرت نسبتاً کمتر نسبت به کورتیکواستروئیدها، برای دردهای خفیف تا متوسط تجویز می‌شود درحالی‌که کورتیکواستروئیدها معمولاً برای دردهای متوسط تا شدید تجویز می‌شوند.

دیکلوفناک یکی از داروهای رایج برای بهبود کمردردهای ناشی از التهاب است. این دارو برای کمردردهای خفیف تا متوسط ناشی از کشیدگی یا رگ‌به‌رگ شدن عضلات، آرتروز، روماتیسم ستون فقرات و التهاب عضلات یا مفاصل کمر تجویز می‌شود.

کتورولاک

کلاس دارو
ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID)
قدرت تأثیرگذاری (از ۱ تا ۱۰)
۷
مدت تأثیرگذاری
تا ۸ ساعت

کتورولاک نیز داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که نسبت به دیکلوفناک قوی‌تر است. کتورولاک برای دردهای حاد و ناگهانی مناسب است و تنها برای دوره‌ی کوتاه درمانی تجویز می‌شود درحالی‌که دیکلوفناک برای دوره‌های درمانی طولانی‌تر مناسب‌تر است. به دلیل خطرات و عوارض جانبی کتورولاک، این دارو در دوزهای تجویزشده نباید بیشتر از ۵ روز مصرف شود.

کتورولاک یک داروی ضدالتهاب قوی است که برای دردهای متوسط تا شدید به کار می‌رود. درصورتی‌که دیکلوفناک نتواند کمردرد را بهبود دهد کتورولاک تجویز می‌شود. همچنین از کتورولاک برای دردهایی که نیاز به داروهای اوپیوئیدی مانند مورفین دارند نیز می‌توان استفاده کرد. این دارو معمولاً برای مدیریت دردهای ناشی از تصادف، دردهای بعد از جراحی در بزرگسالان و هنگام آغاز دردهای شدید تجویز می‌شود.

پیروکسیکام

کلاس دارو
ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID)
قدرت تأثیرگذاری (از ۱ تا ۱۰)
۶
مدت تأثیرگذاری
چند ساعت تا ۳ روز

پیروکسیکام نیز جزو داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی است که نسبت به دیکلوفناک و کتورولاک تأثیر طولانی‌تری دارد، اما از نظر قدرت تأثیرگذاری مانند دیکلوفناک بوده و نسبت به کتورولاک ضعیف‌تر است.

پیروکسیکام تأثیر ضدالتهابی مناسبی برای کمردردهای ناشی از آسیب مفاصل دارد. به همین دلیل برای بیمارانی که دچار آرتروز یا روماتیسم مفصلی ستون فقرات هستند به کار می‌رود. همچنین به دلیل دوز مصرف پایین آن، برای بیماری‌های مزمنی که نیاز به مصرف طولانی‌مدت دارو دارند گزینه‌ی مناسبی است.

نوروبیون

کلاس دارو
مکمل دارویی
قدرت تأثیرگذاری (از ۱ تا ۱۰)
۳
مدت تأثیرگذاری
چند روز تا چند هفته

آمپول نوروبیون شامل انواع ویتامین‌ها از جمله ویتامین B1، B6 و B12 است و نوعی مولتی‌ویتامین محسوب می‌شود. ویتامین‌های گروه B در متابولیسم و ساختار سلول‌های عصبی نقش مهمی ایفا می‌کنند و کمبود این ویتامین‌ها باعث آسیب به بافت عصبی می‌شود. تزریق نوروبیون می‌تواند با تأمین ویتامین‌های گروه B باعث عملکرد بهتر کل سیستم‌های بدن شود. بااین‌حال، توصیه می‌شود از مصرف خودسرانه‌ی آن خودداری شود.

تزریق نوروبیون برای تقویت بدن و در کنار روش‌های درمانی دیگر استفاده می‌شود. کاهش ویتامین B12 یکی از دلایل کمردرد است. تزریق نوروبیون می‌توان به تأمین ویتامین B12 بدن کمک کرده و باعث بهبود کمردرد شود. نوروبیون در کاهش کمردردهای ناشی از تحریک یا فشردگی عصب سیاتیک نیز مؤثر است. بااین‌حال، مکانیسم دقیق عملکرد آن مشخص نشده است.

سایر آمپول‌های کمر درد

علاوه بر داروهای پرکاربرد و شناخته‌شده برای درمان کمر درد، آمپول‌های دیگری نیز وجود دارند که بسته به نیاز بیمار و شدت علائم ممکن است استفاده شوند. این آمپول‌ها با مکانیزم‌های مختلفی عمل می‌کنند و باتوجه‌ به علت ایجاد کمر درد تجویز می‌شوند.

کورتون‌ها یا همان کورتیکواستروئیدها دسته‌ای از داروها هستند که برای کمردردهای ناشی از التهاب تجویز می‌شوند و شباهت زیادی به کورتیزول دارند. کورتیزول هورمونی است که به طور طبیعی توسط غدد فوق‌کلیوی ساخته می‌شود و در کاهش التهاب نقش دارد. تزریق کورتون‌ها هنگام کمردرد پاسخی مانند ترشح کورتیزول طبیعی ایجاد می‌کند و باعث می‌شود تا التهاب کمر کاهش یابد. تزریق کورتون به فضای اپیدورال در ستون فقرات یکی از رایج‌ترین روش‌های درمانی برای کاهش دردهای ناشی از آسیب ریشه‌های عصبی کمر است. علاوه بر این، کورتون‌ها به‌صورت تزریق داخل بافت نرم، تزریق مفصلی و تزریق عضلانی نیز تجویز می‌شوند. از جمله داروهای کورتونی کمردرد می‌توان به هیدروکورتیزون اشاره کرد.

  • هیدروکورتیزون: هیدروکورتیزون نسبت به سایر کورتیکواستروئیدها ضعیف‌تر بوده و تأثیرات کوتاه‌مدتی دارد، به همین دلیل عوارض جانبی آن نسبت به سایر کورتون‌ها کمتر است. از هیدروکورتیزون در بیمارانی که التهاب و کمردرد آن‌ها همراه با نقص تولید هورمون کورتیزول است نیز استفاده می‌شود.

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی دسته‌ای از داروها هستند که از فعالیت آنزیم‌های دخیل در التهاب جلوگیری می‌کنند. التهاب پاسخ طبیعی بدن به آسیب است، اما هنگامی که تشدید می‌شود، سلول‌های ایمنی به بافت خودی آسیب می‌زنند و درد ایجاد می‌شود. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی با کاهش پاسخ التهابی و جلوگیری از حرکت سلول‌های ایمنی به سمت بافت ملتهب از آسیب آن جلوگیری کرده و درد را بهبود می‌بخشند. از جمله داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی می‌توان به ناپروکسن، ایندومتاسین و ایبوپروفن اشاره کرد.

  • ایبوپروفن: ایبوپروفن به دلیل دسترسی راحت‌ یکی از داروهای رایج برای دردهای ناشی از التهاب است که برای کمردردهای حاد و مزمن، التهاب ستون فقرات و آرتروز تجویز می‌شود.

شل‌کننده‌های عضلات دسته‌ای از داروها هستند که برای رفع اسپاسم یا گرفتگی عضلات استفاده می‌شوند. برخی از داروهای شل‌کننده‌ی عضلات روی سیستم عصبی مرکز (مغز و نخاع) تأثیر می‌گذارند و پیام عصبی که باعث انقباض ناخواسته‌ی عضلات می‌شوند را مسدود می‌کنند. این نوع شل‌کننده‌های عضلات معمولاً برای افرادی که به دلیل مشکلات عصبی دچار اسپاسم و کمردرد شده‌اند به کار می‌روند. برخی دیگر از داروهای شل‌کننده‌ی عضلات مستقیما روی عضله تأثیر می‌گذارند و با تغییر فعالیت سلول‌ها باعث رفع اسپاسم آن می‌شوند. این دسته از شل‌کننده‌ها معمولاً حین جراحی برای رفع شل‌شدگی عضلات استفاده می‌شوند. از جمله شل‌کننده‌ی عضلات برای کمردرد می‌توان به متوکاربامول، متاکسالون، باکلوفن و بوتاکس اشاره کرد.

  • بوتاکس: بوتاکس دارویی است که پس از تزریق باعث فلج موقت عضلات می‌شود و می‌تواند برای کمردردهای ناشی از اسپاسم عضلات به کار رود.
  • متاکسالون: متاکسالون داروی شل‌کننده‌ی عضلات است که برای دردهای حاد اسکلتی و عضلانی در افراد بالای ۱۳ سال کاربرد دارد و با تاثیر بر سیستم عصبی مرکزی می‌تواند باعث کاهش احساس درد شود. در حال حاضر این دارو در ایران تولید نمی‌شود.

داروهای ضد صرع دسته‌ای از داروها هستند که در اصل برای درمان تشنج به کار می‌روند، اما به دلیل قابلیت آن‌ها در بهبود آسیب‌های عصبی در درمان کمردرد نیز به کار می‌روند. فشار فیزیکی به اعصاب کمر مانند فشار ناشی از بیرون‌زدگی دیسک کمر می‌تواند باعث کمردرد شود. در این حالت یکی از گزینه‌های درمانی استفاده از داروهای ضد صرع است. از جمله داروهای ضد صرع می‌توان به گاباپنتین و پرگابالین اشاره کرد. این داروها برای بهبود کوتاه‌مدت دردهای نوروپاتیک مؤثر هستند.

  • گاباپنتین: گاباپنتین دارویی است که معمولاً برای درمان صرع و برخی اختلالات عصبی تجویز می‌شود. بااین‌حال، مطالعات نشان داده‌اند که گاباپنتین می‌تواند در بهبود برخی از انواع دردهای مزمن، از جمله کمردرد نیز مؤثر باشد. این دارو با تأثیر بر انتقال‌دهنده‌های عصبی خاصی در مغز، به کاهش شدت سیگنال‌های درد کمک می‌کند. در حال حاضر این دارو تنها به‌صورت قرص در ایران تولید می‌شود.

داروهای بی‌حسی موضعی گروهی از داروها هستند، که انتقال پیام‌های عصبی درد به مغز را مسدود کرده و می‌توانند به‌صورت موقتی بخشی از بدن را بی‌حس کنند. داروهای بی‌حسی موضعی برای کمردردهای ناشی از التهاب اعصاب کمر، اسپاسم عضلانی و دردهای سیاتیک کاربرد دارند. این داروها می‌توانند به‌صورت آمپول، ژل و کرم استفاده شوند. از جمله داروهای بی‌حسی موضعی برای کمردرد می‌توان به لیدوکائین و بوپیواکائین اشاره کرد.

  • لیدوکائین: تزریق لیدوکائین برای ایجاد بی‌حسی موضعی استفاده می‌شود. این دارو با بلوک پیام عصبی باعث می‌شود تا بیماران وجود کمردرد را به‌صورت موقتی احساس نکنند.

آمپول برای کمر درد شدید

در برخی بیماران ممکن است آمپول‌های رایج کمردرد کارساز نباشند و نیاز به داروهایی با تاثیر بیشتر باشد. در کمر دردهای شدید می‌توان از تزریق اپیدورال، پی آر پی و اوزون برای بهبود علائم استفاده کرد.

تزریق اپیدورال برای کمردرد

تزریق اپیدورال برای تسکین کمردرد

فضای اپیدورال بخشی در اطراف اعصاب نخاعی است که تزریق داروهای ضدالتهاب و بی‌حس‌کننده به این فضا باعث می‌شود تا پیام‌های درد در همان ناحیه مسدود شوند و  به مغز نرسند، در نتیجه، درد کاهش می‌یابد. در تزریق اپیدورال، داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی یا کورتیکواستروئیدی به فضای اپیدورال تزریق می‌شود. تزریق اپیدورال برای کنترل کمر دردهای مزمنی مناسب است که در اثر التهاب ریشه‌های عصبی در قسمت پایینی کمر ایجاد شده‌اند. این نوع دردها معمولاً دردهای منتشره هستند، به این معنی که بجز کمر، در اندام‌های دیگری مانند عضلات و انگشتان پا نیز احساس می‌شوند.

 

تزریق پی ار پی

تزریق پی آر پی برای بهبود کمر درد

تزریق پی آر پی فرایند درمانی مدرنی است که طی آن پلاسمای غنی از پلاکت به بدن بیمار تزریق می‌شود. در این روش، ابتدا مقداری خون از بیمار گرفته شده و پس از فراوری، پلاسمای غنی از پلاکت باقی می‌ماند که به بخش‌هایی از بدن که دچار آسیب یا درد هستند تزریق می‌شود. پلاکت‌ها یکی از اجزای بسیار مهم در خون هستند که در تامین فاکتورهای رشد و تحریک سلول‌های بنیادی برای ترمیم بافت نقش دارند. تزریق پی آر پی برای کمردردهای ناشی از بیرون‌زدگی دیسک کمر و آرتروز کمر به کار می‌رود.

تزریق اوزون

تزریق اورون وکاهش درد کمر

اوزون تراپی فرآیندی نوین برای درمان کمر درد است که طی آن گاز اوزون به ناحیه‌ی دردناک بدن تزریق می‌شود. گاز اوزون پس از تزریق به بدن باعث ازبین‌رفتن پاتوژن‌ها، خنثی‌شدن مواد شیمیایی سمی، تحریک تولید گلبول قرمز و افزایش اکسیژن‌رسانی به اندام‌ها می‌شود. عملکرد اوزون در نهایت می‌تواند به کاهش کمر درد و بهبود سریع‌تر بافت‌های آسیب‌دیده کمک کند. تزریق اوزون می‌تواند برای دیسک کمر، کمر دردهای ناشی از آسیب عضلات، تنگی کانال نخاعی، آرتروز کمر و سایر کمر دردهای مزمن مؤثر باشد.

آیا آمپول زدن، ایستگاه آخر کمر درد است؟

آمپول‌زدن تنها یکی از راهکارهای بهبود کمر درد است که معمولاً برای درمان موقتی و کنترل علائم کمر درد استفاده می‌شود. زمانی که مشکلات زمینه‌ای جدی مانند بیرون‌زدن دیسک کمر منجر به ایجاد کمر درد شوند نیاز به مداخلات درمانی دیگری به جز آمپول‌زدن خواهد بود. درصورتی‌که پس از تزریق آمپول، دوباره کمر درد ایجاد شود ضروری است تا به پزشک متخصص مراجعه شود، تا علت ایجاد کمر درد بررسی شود. رایج‌ترین راهکارهای درمانی که علاوه بر آمپول‌زدن برای درمان کمر درد به کار می‌روند شامل استفاده از داروهای خوراکی، فیزیوتراپی و جراحی است.

سوالات متداول

آیا تزریق آمپول کمر درد دیسک کمر را درمان می‌کند؟

خیر، آمپول‌های رایجی که برای کمر درد تزریق می‌شوند تنها برای کنترل علائم بیماری مانند التهاب و درد هستند و نمی‌توانند بیرون‌زدگی دیسک را ترمیم کنند یا جلوی پیشرفت آن را بگیرند.

تاثیر تزریق آمپول کمر درد چه زمانی خود را نشان می‌دهد؟

مدت زمان شروع تاثیر آمپول کمر درد بسته به نوع دارو بین چند دقیقه تا چند ساعت متغیر است.

ماندگاری تاثیر آمپول کمر درد چقدر است؟

ماندگاری آمپول کمر درد به نوع آمپول و دلایل ایجاد کمر درد وابسته هستند. بسته به نوع آمپول، ماندگاری آنها بین چند ساعت تا چند هفته است.

آمپول شیری رنگ کمر درد برای چه نوع کمر دردی است؟

آمپول شیری رنگ کمر درد به دلیل خاصیت ضدالتهابی خود در کمر دردهای ناشی از التهاب موثر است.

اگر کمردرد با آمپول خوب نشود چه کار کنیم؟

درصورتی‌که کمر درد با آمپول خوب نشود لازم است تا به پزشک متخصص مراجعه کنید. آسیب شدید و جدی کمر می‌توانند آسیب‌های جدی و دائمی به همراه داشته باشند.

آیا آمپول کمر درد عوارض دارد؟

بله، هر آمپولی با عوارضی همراه است و استفاده‌ی سرخود و غیرعلمی از آن‌ها احتمال ایجاد عوارض جدی را بیشتر می‌کند. از جمله عوارض شایع آمپول کمر درد می‌توان به سردرد، حالت تهوع، مشکلات گوارشی، افزایش فشار خون، اختلال خواب، افزایش قند خون، پوکی استخوان، افزایش وزن دیابت، اختلالات هورمونی، عفونت، تشدید کمر درد، آسیب کبد و کلیه، مشکلات قلبی و سکته اشاره کرد.

آیا نوروبیون برای کمر درد خوب است؟

نوروبیون داروی مکمل و تقویت‌کننده است و با تامین انواع ویتامین‌ها می‌تواند برای کمردرد موثر باشد. با این حال، استفاده بیش‌ازحد از نوروبیون توصیه نمی‌شود.

آیا تزریق اپیدورال بهترین راه درمان برای کمر درد شدید است؟

تزریق اپیدورال برای برخی بیماران که دچار بیرون‌زدگی دیسک، تنگی کانال نخاعی، آرتروز ستون فقرات و اسپاسم عضلانی هستند، یک روش درمانی موثر است اما برای همه‌ی بیماران مناسب نبوده و ممکن است برای برخی بیماران با عوارض جدی همراه باشد.

آیا تزریق اپیدورال برای کمر درد خطرناک است؟

به‌طور کلی تزریق اپیدورال یک روش ایمن برای تزریق داروها در هنگام کمر درد است. با این حال، مانند هر روش درمانی دیگری ممکن است با عوارض جدی مانند آسیب عصبی همراه باشد.

آیا می‌توان پس از تزریق آمپول کمر درد ورزش کرد؟

گاهی ممکن است پزشک توصیه کند تا برای تقویت عضلات کمر، در کنار تزریق آمپول، از فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی استفاده شود. تشخیص این شرایط توسط پزشک متخصص و بر اساس شرایط بیماران صورت می‌گیرد.

چه زمانی نباید از آمپول کمر درد استفاده کرد؟

تزریق آمپول در صورت وجود عفونت در محل درد، خون‌ریزی، بارداری، بیماری‌های عصبی مانند مننژیت، سابقه‌ی جراحی کمر و سابقه‌ی حساسیت دارویی می‌تواند با خطرات جدی همراه باشد، بنابراین، توصیه می‌شود تا در صورت وجود این شرایط از تزریق آمپول برای کمر درد خودداری شود.

آیا تزریق اپیدورال استروئید برای بهبود کمر درد دردناک است؟

تزریق اپیدورال ممکن است اذیت‌کننده باشد اما درد چندانی به همراه ندارد. در صورت دردناک‌بودن تزریق اپیدورال باید به پزشک خود اطلاع دهید.

آیا برای گرفتن آمپول کمر درد نیاز به نسخه‌ی پزشک است؟

بله، قبل از تزریق آمپول کمر درد توصیه می‌شود تا بیماران توسط پزشک متخصص معاینه شده و علت کمر درد آن‌ها مشخص شود. تزریق آمپول کمر درد بدون تجویز پزشک نه‌تنها ممکن است باعث بهبودی نشود بلکه ممکن است عوارض جدی نیز به همراه داشته باشد.

آیا می‌توان آمپول کمر درد را برای دوره‌ی طولانی مصرف کرد؟

آمپول‌های کمر درد به دلیل عواضی که دارند تنها برای دوره‌ی کوتاه چند روزه مصرف می‌شوند و مصرف طولانی‌مدت این داروها می‌تواند با خطرات جدی همراه باشد.

آیا مصرف طولانی‌مدت دیکلوفناک برای کمر درد خطرناک است؟

بله، دیکلوفناک به علت ایجاد عوارض جدی مانند مشکلات قلبی و سکته تنها برای مدت کوتاهی تجویز می‌شوند، به همین علت خرید دیکلوفناک بدون نسخه‌ی پزشک ممنوع است.

آیا می‌توان آمپول کمر درد را بدون نسخه گرفت؟

برخی آمپول‌ها مانند ایبوپروفن را می‌توان بدون تجویز پزشک خریداری کرد اما سایر آمپول‌های کمر درد را تنها با تجویز پزشک باید مصرف کرد. مصرف خودسرانه و طولانی‌مدت آمپول‌های کمر درد ممکن است عوارض خطرناکی داشته باشد.

در کنار آمپول، آیا امکان درمان‌های خانگی وجود دارد؟

بله، برای مشاهده سایر درمان‌های کمر درد “مقاله درمان کمر درد در پنج دقیقه به‌صورت فوری در خانه” را مطالعه کنید.

فهرست مطالب
مشاوره رایگان